2e plaats voor de C1 op het NK C-jeugd 1e klasse
Zaterdagochtend was het dan zover. Om 8.15 vertrokken we met 14 spelers, 3 begeleiders en een hoop familie naar Goes. De week vooraf hebben we ons goed voorbereid en de spelers de doelstellingen voor het toernooi laten bepalen. Woensdag was het toch even schrikken, Julia was ziek, griep, en de vraag was of ze zaterdag fit zou zijn of in ieder geval beter zodat ze mee kon.
Om 9.30 waren we in Goes. Een mooi sportcomplex, 4 sporthallen en een groot zwembad. De organisatie was perfect. We hadden een persoonlijk assistent van Togo, een kleedkamer voor onszelf om ons tussen de wedstrijden terug te trekken en de wedstrijdleiding had alles onder controle. Zo konden we ons goed voorbereiden voor de eerste wedstrijd van 11 uur.
Om half 11 werden alle ploegen voorgesteld aan het publiek en werd het toernooi geopend door de wethouder sport van Goes. Daarna direct door naar de andere hal voor de warming up.
De eerste wedstrijd mochten we spelen tegen OVVO C1. Op zo’n toernooi is het heel belangrijk dat je de eerste wedstrijd goed doorkomt. Dat resultaat bepaalt niet alleen wie de volgende tegenstander wordt, maar is ook bepalend voor het gevoel en vertrouwen. Dit was dan misschien ook onze beste wedstrijd van het toernooi. We wonnen met 9-6, overtuigend, we lieten hele goede aanvallen zien, scoorden op de juiste momenten en zagen mooie bloks. We gaven OVVO niet het gevoel dat er iets tegen ons te halen was. Het feit dat we met 3 doelpunten verschil wonnen, werd later op het toernooi nog heel belangrijk.
De tweede wedstrijd mochten we tegen de verliezer van de andere wedstrijd in de poule, Drachten C1. Zij verloren met 2 doelpunten verschil van Maassluis C1. Het was niet onze beste wedstrijd, maar wel de spannendste. Het was ook de wedstrijd waarin we zouden testen hoe Julia er conditioneel voor stond. Helaas was de conclusie dat dit niet goed zat en in de rust werd ze vervangen, echt balen. Het toernooi kwam iets te vroeg voor haar. Juul, we hebben je echt gemist vandaag in het veld.
Korfballend was het minder dan de eerste, we maakten teveel verkeerde keuzes in de aanval, maar lieten hier wel zien dat we over veel mentale weerbaarheid beschikken. Twee minuten voor tijd stonden we nog met 3-5 achter. Na een mooie aanval werd het 4-5 en door ‘slim korfbal’ kregen we vlak voor tijd een strafworp mee. Die werd genomen aan de kant waar de supporters van Drachten stonden en helaas net gemist. De strafworpnemer ving zijn bal af en kreeg daarbij een flinke beuk. Scheids legde hiervoor het spel een paar minuten stil, en met nog een paar seconden op de klok, werd de wedstrijd onder de korf hervat. Het was gewoon doorspelen, geen spelhervatting. De speler die net een strafworp mistte, maakte met een goede actie een doorloper en scoorde de gelijkmaker, 5-5. En de scheids floot direct de wedstrijd af.
De andere wedstrijd in de poule was ook in gelijkspel geëindigd. Op dat moment stonden we qua punten gelijk met Maassluis, beide 3 punten, maar wij hadden een iets beter doelsaldo. Gelijkspel in de laatste poulewedstrijd zou dus voldoende zijn om de finale te halen.
Dit hebben we niet tegen de spelers gezegd, opdracht was: wedstrijd winnen. Het geloof was er. Wedstrijd ging gelijk op. Maassluis wat fysieker en brutaler, wij wat slimmer en rustiger. Een paar minuten voor tijd gooiden we de wedstrijd op slot, we kwamen op 7-5 voorsprong. Uitspelen was de opdracht, echter kregen we nog 2 strafworpen tegen, maar die kwamen voor Masssluis te laat. De laatste kregen ze in de laatste seconden. Dus gelijkspel, en dat was voor ons voldoende om de finale te halen. Het duurde even voordat iedereen dat door had, maar de vreugde was er niet minder om.
Toen de finale tegen Fortuna C1. Een goede ploeg, die net als wij terecht de finale hadden behaald. We besloten om te starten in dezelfde opstelling als de eerste wedstrijd. Vlak voor het oplopen voor het publiek bleek dat Hester ziek was en niet kon spelen. Een enorme aderlating, een 2e zieke in het team. Naomi (C2) mocht daarom starten, en deed dit prima. De wedstrijd begon gespannen, de zenuwen en vermoeidheid speelden hierin een rol, maar na een minuut of 7 stonden we 3-1 voor. Helaas voor ons stokte toen de score. Vooral jammer omdat het vak wat doorgaans redelijk makkelijk hun doelpunten maakt, dit nu niet deed. Fortuna komt dan op 3-3 i.p.v. 4-2 of 5-1 voor ons. Toen knakte het, en kon Fortuna uitlopen naar 3-7. Uiteindelijk werd het 4-7. Ik denk dat beide ploegen gelijkwaardig zijn, maar dat Fortuna de finale beter speelden en daarom zijn ze terecht eerste geworden.
Op dat moment overheerst de teleurstelling, terwijl je eigenlijk trots mag zijn op deze prestatie.
Afsluitend werd er spontaan door de ouders, bestuur en kantinecommissie een barbecue georganiseerd (bij Bart thuis) voor alle spelers, reserves en familie. Ik denk dat dit heel belangrijk was voor het proces, iedereen ging uiteindelijk met een tevreden, voldaan en trots gevoel naar huis.
Al met al een prachtige dag om op terug te kijken. We willen de reserves bedanken, ook al speelden sommige niet of zeer weinig, zonder jullie zouden we het niet kunnen. Ook alle ouders en de meegereisde supporters. Verder het bestuur en kantinecommissie voor de spontane barbecue, Rianne en Peter voor hun gastvrijheid. En als laatste Togo voor hun voortreffelijke organisatie. Op hun website kun je een leuk fotoalbum van het NK bekijken.
De C1
) !!
