Wat doe je als vader en vaste verslaggever als je gevraagd wordt om dit sterrenteam te mogen coachen omdat beide coaches niet aanwezig kunnen zijn? Dan zeg je JA natuurlijk. Uiteraard goed voorbereid en met de nodige uitleg door Vincent en Sander werd er afgereisd naar Best met deze groep om uit tegen DKB de laatste zaalwedstrijd van het seizoen te spelen. Thuis was er gelijkgespeeld tegen dit team dus zou het vandaag spannend kunnen worden. Probleem is dat onze B2 met uitwedstrijden spelen meer moeite heeft dan met thuiswedstrijden dus…….. alle hens aan dek.
Opstelling:
aanval: Baukje, Evi, Danique(h) en Rik
verdediging: Maaike, Kim Bram en Ellen(h)
reserve: Justin
geblesseerd: Tjistke en Amber
De bespreking voor de wedstrijd verliep wat anders als normaal maar met de nodige peptalk en een belofte van de tijdelijke coach werd er begonnen aan de wedstrijd. Toch wel even anders als je langs de lijn staat ipv op de tribune.
Er werd vanaf het begin van de wedstrijd hard gewerkt door alle spelers, mooie aanvallen maar ook af en toe wat mindere ballen die onderschept werden door de erg lange heren van DKB. Neemt niet weg dat het onze B2 was die als eerste scoorde, Rick maakt met een mooi schot de 0-1. Goed verdedigen van onze kant maakte DKB wat zenuwachtig. Een vreemde beslissing van de scheids zorgde ervoor dat DKB een strafworp mocht nemen en het was weer gelijk, 1-1. Hierna kwam DKB wat beter in de wedstrijd en het waren vooral de dames van DKB die het ons moeilijk maakte. Hard spelend en via “kruisen” spelen op de doorloper zorgde ervoor dat we na 18 minuten tegen een 4-1 achterstand aankeken. Na 22 minuten komen we weer terug in de wedstrijd via een doorloper van Danique, 4-2. Aangemoedigd door het meegereisde publiek werd er begonnen aan een eindsprint in de eerste helft. Dit harde werken resulteert in de 4-3 via een schot van Bram.
In de rust weer met de nodige positieve peptalk het team weer op scherp gezet en nu was het de vraag wie er gewisseld zou moeten worden. Iedereen werkte keihard en speelde bij vlagen een puike partij en om dat iemand eruit te halen ………. Gelukkig was het Maaike die zelf aangaf eruit te gaan ivm het feit dat zij en haar tegenstander niet de grootste vrienden waren geworden in de 1e helft. Net als in de 1e helft werd er, bijna letterlijk, gevochten om elke bal en werd er goed verdedigd en aangevallen. Toch was het DKB die scoorde en met een 5-3 tussenstand zou het moeilijk gaan worden. Maar in de 13e minuut maakt Rick met een schot de 5-4 en dit zorgde ervoor dat het geloof terug kwam in het veld (en aan de kant). Evi maakt met een schot de 5-5 in de 14e minuut en met dus nog 11 minuten op de klok was het de taak om geconcentreerd en rustig te blijven spelen. In de 18e minuut komen we wederom op voorsprong via een schot van Bram, 5-6. DKB ging hierna vol in de achtervolging en was het tijd voor onze verdediging alles dicht te houden. Dit verliep super en op het moment dat de bal weer veroverd was werd er geen onnodig risico genomen en rustig uitgespeeld. DKB werd hier zenuwachtig van en ging slordig spelen. In de 22e minuut maakt Bram via een korte kans aan alle spanning een eind, 5-7. Nu was het tijd om de 3 minuten uit te spelen wat ons team heel erg professioneel deed.
De overwinning werd gevierd alsof het kampioenschap bereikt was. Ik als verslaggever en vandaag coach ben uiteraard SUPERTROTS op de spelers maar vooral op het getoonde spel en het keiharde werken.
Nogmaals spelers en coaches: bedankt voor het leuke zaalseizoen en nu naar buiten. Helaas heb ik net de weersverwachting gezien voor komende week: Handschoenen, mutsen en maillots aan want de winter is nog niet voorbij.
groeten,
Johan de Jonge
