ONDO (M) 1 – Tilburg 1
Zaterdag 8 februari 2020, 19:50, de Aanloop 1, Middelburg. Iedere keer wanneer we hier om acht uur ’s avonds spelen vraag ik me af: wie heeft bedacht dat het een goed idee is om op dit soort tijden een korfbalwedstrijd te spelen, in de wetenschap dat je tegenstander gemiddeld minstens een uur moet rijden. Maar ja, er zijn punten te verdelen dus besloten we de gewaagde rit naar ‘land’s end’ toch maar te maken. En met ons zelfs een clubje trouwe aanhangers (wederom bedankt voor jullie aanwezigheid!), dat geeft de man moed.
Vandaag hadden we alles om voor te spelen. ONDO één puntje boven ons, dus bij winst pak je de koppositie. Er hing dan ook een goede sfeer; het gevoel dat we vandaag iets op gingen halen in Middelburg heerste. Tegenvaller was dat Mona midweeks een toetje op haar enkel had gekregen, maar omdat kleine Kroon vorige week de wedstrijd in bloedvorm afsloot hadden we het vertrouwen dat we dit op konden vangen. Afmaken die Zeeuwen, was het devies. Verdedigend orde op zaken stellen, want scoren gaat ons over het algemeen wel prima af, maar de grote winst was vandaag te halen in het vastzetten van de Middelburgse formatie, waarvan we wisten dat ze het qua doelpunten vooral van een select aantal mensen moesten hebben.
Zul je altijd zien. Dat was dus precies niet hoe de wedstrijd verliep. Hadden we ons voorgenomen om volle sjees aan de wedstrijd te beginnen? Jazeker. Was dat ook wat we deden? Neen! Vanaf minuut één begon ONDO gedreven en scherp aan de wedstrijd. De Zeeuwen vochten voor iedere bal en legden ons, zeker in het eerste verdedigingsvak, flinke druk op. We konden er maar slecht mee omgaan en speelden alles behalve ons eigen spel. Verdedigend stond het op zich prima vandaag (had dat niet de sleutel voor succes moeten zijn?) maar aanvallend konden we gewoon écht geen vuist maken. Slecht, slap, matig. Wat ook niet hielp vandaag was de arbiter, die bijna iedere beslissing in het voordeel van ONDO floot, én uiteindelijk twee gele kaarten aan Tilburg uitdeelde. Dom van ons (waarbij ons gelijk staat aan de twee meest geouderde mannen op het wedstrijdformulier), maar een reflectie van de frustratie die de wedstrijdleiding, bovenop ons eigen slechte spel, teweeg bracht. Bottom line was: we waren zelf gewoon niet goed genoeg. Ruststand was daardoor 12-7, dus we moesten aan de bak in de tweede helft.
Vijf doelpunten is op zich niet onoverbrugbaar, maar wel als je aan de tweede helft begint hoe wij dat deden; op dezelfde manier als hoe we de eerste helft speelden. De grote baas bracht wel Marie-Louise voor de bakkersvrouw, vervolgens de bakkersvrouw voor kleine Kroon en daarna Kleine Kroon weer voor Magdalena. Ook bracht hij Feddinho voor Sexy om wat meer energie en ‘power’ in het spel te krijgen. Dit sorteerde effect, al duurde dit eigenlijk te lang. Pas in het verloop van de tweede helft (met minder dan vijftien minuten op de klok), toen ONDO een gat van maar liefst tien doelpunten geslagen had, kwam de Tilburgse tractor op stoom. Natuurlijk, ONDO zal een versnelling teruggeschakeld hebben, maar ons spel werd frivoler en afwisselender, waardoor we flink in wisten te lopen. De klok was echter onze vijand, waardoor de wedstrijd eindigde in 21-18.
We hebben ons de kaas van het brood laten eten. ONDO was vandaag de betere partij. Of ja, wij waren de mindere partij. Net hoe je het wil zien. Jammer, want hierdoor lopen de Zeeuwen uit en staan ze drie punten los van ons. Moet dus gek lopen willen we ze nog inhalen op de ranglijst. Maar goed, niets is onmogelijk in deze poule, bleek ook weer vandaag. Tjoba wint van Velocitas en KIOS weet Swift gelijk te houden. We blijven dus ondanks het verlies van vandaag op de tweede plaats staan.
De aankomende weken even niks. Of ja, boulen en borrelen, maar dat heeft niks met korfbal te maken. Na het februarireces mogen we op bezoek bij KIOS. De Nieuw-Vennepers wisten Swift knap op een gelijke stand te houden, nota bene in een uitwedstrijd. Zij zullen dus gebrand zijn om punten van ons te pakken, in eigen huis. Om in het spoor van ONDO te blijven zullen we die wedstrijd onze rug dus moeten rechten. Laten we de thuiswedstrijd tegen KIOS, waarin we een korfballes weggaven, als houvast gebruiken en onze vorm herpakken. Tot over een paar weken!
