Tilburg 1 – DuFu 1
Het was de laatste tijd ‘vasten’ voor Tilburg. Na een prima reeks kenden we een vrije val, met slechte resultaten tegen ONDO en KIOS. Matig, slap spel was ons de afgelopen weken niet ongewoon en dat moest weer eens doorbroken worden. Nou, dan zou je zeggen: als de koploper van onderen dan op bezoek komt in je eigen Westerhell, dan is dat de uitgelezen mogelijkheid om de draad weer op te pakken. Dat was het sentiment dan ook voor de wedstrijd: tijd om weer eens een ruime overwinning op het scorebord te zetten. Zonder te onderschatten natuurlijk, want DuFu is een stugge ploeg, leerden we ook in de uitwedstrijd. Maar op basis van kwaliteit zouden we vandaag toch echt weer eens in ons spel moeten komen.
Kleine tegenvallers waren wel dat Mona nog steeds niet helemaal 100% zeker van haar enkel was. Zij zou zich vandaag dus op gewichtiger zaken toeleggen; namelijk het ‘shinen’ als onze heuse ‘stadionspeaker’. Vervulde ze met verve! Op haar plaats zou wederom kleine Kroon spelen, die de laatste weken goed meedraait bij het vaandelteam. Daarnaast was de bakkersvrouw nog niet helemaal fit na een paar dagen kwakkelen; wellicht dat zij teveel broodverbeteraar toegediend kreeg van bakker Tom. Wel aanwezig dus, maar niet in wedstrijdkledij. Haar plaats naast ex-expeditie Zeeland zou dus opgevuld worden door niemand minder dan Satudarah 2.0 (aka Muchacha). Geen zorgen daar, omdat zij natuurlijk heel vorig jaar al in het eerste speelde. Al met al wel een aantal weer een aantal wijzigingen op de eigenlijke opstelling.
We zullen maar zeggen dat we even moesten wennen aan de nieuwe formatie waarmee we het veld betreden. Misschien had het ook iets te maken met de toch wel erg dun bezaaide tribunes in de Westerhell? Want we begonnen ronduit ‘ruk’. Vooral aanvallend ongeïnspireerd en onmachtig. DuFu daarentegen begon vlijmscherp aan de wedstrijd, vooral over de dames, die overigens wel prima druk door ons opgelegd kregen. Binnen no-time keken we tegen vier doelpunten verschil aan. Dat was toch niet helemaal hoe we ons de wedstrijd voorgesteld hadden. Daarnaast kregen we voor rust nóg een tegenvaller te verwerken: Mooiboy dacht tijdens een sprongduel aan een fotoshoot en ging daardoor door zijn enkel. Niet volledig, maar wel voldoende om de strijd te moeten staken. Ons junioren-talent Rodeo nam (meer dan verdienstelijk!!) zijn plaats in. In de loop van de eerste helft zwakte de scherpte van DuFu iets af, maar kwamen we toch nog niet helemaal lekker in ons spel. Resultaat was een 8-10 ruststand en een horde reserves die aan hun warming-up begon.
Dit moest anders. Gebrek aan scherpte, dat kan nog, maar gebrek aan inzet, dat mag écht niet. Gas op die lollie, was dan ook de strekking van de (terecht) geagiteerde baas.
Geheel on-Tilburgs was dat dan ook wat er gebeurde: Tilburg ging werken, hard werken. Meer scherpte in de duels, meer meters maken. De zuiverheid was nog niet helemaal terug maar op felheid waren we in staat de wedstrijd te kantelen. Halverwege de tweede helft komen we gelijk én gaan we er overheen. Wederom kleine Kroon die (net als haar oudere zuster ex-expeditie) met belangrijke doelpunten een visitekaartje achterlaat. Volgend jaar in de selectie? Het bewijsmateriaal is in ieder geval geleverd. Ook Rodeo pakt belangrijke doelpunten mee en speelt ‘relaxed’ naast le Rouge, die ijzersterk zijn vak bedient.
Eenmaal de voorsprong gepakt, buigt DuFu een beetje, maar knakt vrij snel daarna. Het Tilburgse spel krijgt iets meer ‘Schwung’, en in het laatste deel van de tweede helft lopen we (voor deze wedstrijd ongewoon) gemakkelijk uit naar een alsnog relatief ruime marge van 23-16. Puntjes in de pocket. Marie-Louise pakt nog een goede invalbeurt mee, Grootvader mag zelfs nog een leuke invalbeurt maken (alleen aanvallend dan, hè). Pakt ook een (fout uitgevoerde) ‘Frenk’ mee, want hij scoorde hem zowaar. Een paar leuke blokjes van Nestor geeft ook DuFu het gevoel dat hier vandaag inderdaad niks te halen valt. Al met al een leuk laatste kwartier.
Het duurde lang voordat we in ons spel kwamen vandaag. Onnodig lang hebben we DuFu toegestaan lekker te korfballen in onze eigen hal. Positief is wel dat we in de loop van de wedstrijd de draad opgepakt hebben en dan zie je dat we kwalitatief écht de betere ploeg zijn.
Laten we dat volgende week vanaf het eerste fluitsignaal doen. Want dan staat de uitwedstrijd tegen Swift op het programma, in Amsterdam. Thuis bewees Swift dat het een sterke ploeg is, met een aantal goede schutters. Ik zeg: gas op die lollie, en bij de strot pakken die Amsterdammers! Het kampioenschap kan ONDO eigenlijk niet meer ontgaan, het zal dus vooral een wedstrijd om de eer zijn. Maar om toch in de bovenste regionen van onze poule te eindigen, zijn punten volgende week wel van belang. Tot dan!
Tilburg 1.
