De Kanaries 1 – Tilburg 1
Ooit van het Corona virus gehoord? Dat is een virusje wat tussen de vleermuizen en slangen door besloot te kruipen met als doel Korfbalcompetities een halt toe te roepen. Aardig gelukt, als je het zo bekijkt. Betekende wel dat Tilburg’s trots vandaag, na een goed half jaar geen competitie, eindelijk weer aan de bak mocht. De Bestse wei in, tegen de voormalige Kanaries, thans bekend als ‘DKB’. Hier zwaait Arthuro de scepter, die we nog kennen (of althans, mits je al een paar jaartjes meedraait) uit de tijd dat hij Tilburg 2 onder zijn hoede had. Interessant!
Het verhaal was dat wij vandaag waarschijnlijk de sterkere partij zouden zijn. Maar, wetende dat de ervaring leert dat dit niet altijd betekent dat we met twee punten naar huis gaan, er mocht geen sprake zijn van onderschatting. Vol gas het veld in en laten zien wat ons doel voor dit jaar is. Met een nieuwe trainer (gaat ook het leven door onder pseudoniem ‘De grote baas’) en een lichtelijk gewijzigde opstelling wilden we vandaag direct vanaf het begin laten zien wie de baas op het veld is.
En dat lukte eigenlijk maar half. Hoewel Tilburg eigenlijk op alle fronten sterker was, stond het vizier niet op scherp. Legio kansen leidden tot een handjevol doelpunten. Waar het eerste aanvalsvak op zich prima tot scoren kwam, kon het eerste verdedigingsvak dat toch niet echt zeggen. Resultaat: 6-10 ruststand. Jammer, want het had 6-25 kunnen (en misschien moeten?) zijn. Rekent ondergetekende zichzelf wel een beetje aan, maar ach.
De grote baas verlangde dus wel wat meer de tweede helft, en terecht. Het eerste aanvalsvak, waar bakkersvrouw en expeditie ex on the beach (liefde komt en gaat, Zeeland is niet langer de bestemming. We gaan dus gefaseerd over op een nieuwe naam) er vrolijk op los scoorden, ging lekker door. Gaandeweg de tweede helft pakte Tilburg de draad op en zakten de Kanaries verder weg; leken het niet meer te kunnen belopen. Tilburg ging makkelijker scoren, en gelukkig over alle schijven. Helemaal zuiver was het nog niet, maar voldoende om een groot verschil op het scorebord te zetten. Een kleine wisseling van de wacht tegen het einde van de wedstrijd belette ons niet om de score door te trekken naar de 30; dat hadden we onszelf ook als doel gesteld vandaag.
Prima, geen goede wedstrijd gespeeld vandaag maar wel voldoende om het krachtsverschil uit te drukken. De 15 doelpunten die we tegen kregen waren er eigenlijk net teveel, maar ach, als je er 30 tegenover zet dan kunnen we daar wel mee leven.
Volgende week tegen onze makkers van Reeuwijk. Daarmee hebben we, na de absurde afloop van de uitwedstrijd vorig jaar aldaar, nog een appeltje mee te schillen. Laten we met z’n allen zorgen dat er in Tilburg niks te halen valt!
Tilburg 1.
