SDO 1 – Tilburg 1
Eindelijk weer eens een jaar met een aantal uitwedstrijden die bijna thuiswedstrijden zijn. Tegenstanders als SDO, DKB en DOT in de poule hebben als voordeel dat we met een halfuurtje rijden op de plaats van bestemming zijn, dat is de afgelopen jaren wel eens anders geweest.
Er was op zich dus weinig reden tot klagen: halfuurtje rijden naar Veldhoven, tegen een ploeg die nul punten uit de eerste twee wedstrijden gehaald had. En dat in de wetenschap dat we in de tien jaar dat Nestor in het blauw speelt, nog nooit van SDO verloren. Maar ja, dat zou ook wel eens precies de valkuil geweest kunnen zijn.
We moesten het vandaag zonder onze Rode Tijger (‘Le rouge’) doen. Die was waarschijnlijk al flink in de olie tegen de tijd dat wij gingen inschieten. Maar met een fitte Feddinho zou dat geen probleem moeten zijn. Sterker nog, later zou blijken dat Feddinho een van de weinigen in het blauw was die een sterke wedstrijd zou spelen.
Tja, de wedstrijd. Zonder SDO tekort te doen: van een ploeg als SDO moet je gewoon winnen. Punt, uit. Maar aan Tilburgse zijde ging vandaag alles mis wat er mis kon gaan, en dan sta je na 60 minuten gewoon met lege handen. Een beetje verbijsterd, maar vooral erg boos (op jezelf) en gefrustreerd.
SDO speelde gewoon heel degelijk. Was geduldig in het uitzoeken van de kansen, schoot zeer behoorlijk, ging er vol voor. Tilburg zette hier 60 minuten lang niks tegenover. Slap in de duels, nonchalant in het verdedigen, alles behalve scherp in de afronding. De hele wedstrijd heb je het gevoel: ‘Even gelijk maken, en er overheen’. Maar dat gebeurt niet. Voornamelijk omdat het vak van de hijgende tijger alle scherpte ontbeerde. Kansen waren er meer dan genoeg, maar werden onvoldoende geselecteerd en nog slechter afgerond. We verzuimden om SDO bij de strot te pakken; in plaats daarvan liepen we een beetje achter onze tegenstander aan.
Ik kan ernstig mijn best doen om dit verslag nog langer te laten duren door nog meer lege woorden te typen, maar de afdronk van vandaag was gewoon bijzonder bitter, maar ook heel duidelijk: we hebben onszelf tekort gedaan, het was ondermaats.
Ik denk dat er weinig anders op zit dan hier heel veel van te leren. Dit mag ons geen tweede keer gebeuren. SDO, gefeliciteerd, maar hier houden we het graag bij.
Zaterdag DOT thuis. Dan een versnelling of twee hoger en laten zien waar we thuis horen in deze klasse.
