DSC 4 – Tilburg 2.
“Eén zwaluw maakt nog geen zomer…” luidt het gezegde. M.a.w. een ruime en sterke overwinning op DOT 2 (afgelopen week) wil blijkbaar niet zeggen dat DSC 4 vrij gemakkelijk aan de kant kan worden gezet. Om het verslag te beginnen met de eindstand van 16-17! Twee punten waar we als ploeg natuurlijk erg blij mee zijn. We willen immers geen averij oplopen in de titelrace waarvan menig tegenstander begint te denken dat Rust Roest en Tilburg hoge ogen kunnen gooien. Ook twee punten waar we als ploeg geen goed gevoel aan over hebben gehouden gezien de wijze waarop deze behaald zijn.
Wat later vertrekken vandaag. Pas 30 minuten voor aanvang van de wedstrijd aanwezig zijn is de Coronavraag van DSC. Natuurlijk werken we hieraan mee… ‘samen krijgen we het virus onder controle’. Jammer dat de thuisploeg dit niet zo nauw neemt (naar zeggen DSC zelf). Maar goed, we maken er zelf 20 minuten van. Twintig minuten voor het startsignaal loopt Massai zenuwachtig door de poort van onze Eindhovense vrienden. Slecht bij enkelen, onze Friese tjalk voorop, wordt haast bespeurd. Geen nood, 12 minuten voor tijd komen de meesten het veld op voor hun warming-up en inschieten. Een logisch gevolg van voorgaande. Dan nog even over de atmosfeer… dit alles omhullende totaal van gassen om ons hemellichaam “tapt” vandaag louter water. Wat een prakzooi zeg. Beukenootje en Massai onder de plu, coachie al zeiknat vanaf de start en een verzuipende camera die terug in de tas kan.
Fuut. We nemen een kleine voorsprong tegen de jonge Eindhovenaren. Al vlot volgt een DSC wissel om wat meer reboundkracht erbij te zetten. Werkt. Handige langere speler die met name onder de korf meer last geeft. Even later blesseren we per ongeluk nog een heer. Een sterkere komt ervoor in de plaats. Direct last aangezien zijn eerste balcontact (een schot) een goal brengt. Hebben we veel problemen? Wisselend. Feddinho en vrienden komen er met regelmaat niet goed uit of spelen iets prachtigs en ronden niet af. Probleem is in beide situaties dat het geen goals zal opleveren. Ons Juultje (prima wedstrijd) en vrienden gaat e.e.a. wat makkelijker af. Met het komen van de rust staat er nog steeds een kleine voorsprong op het handmatige scorebord. Aangezien het tactisch verhaal tijdens de rust onbekend is gaan we door. Fuut. Door met meer slordigheid wanneer de helft van Eindhoven het achterverdedigen op de kaart zet. Het weer is ook verre van best dus de moeite waard van het proberen. Massai vervangt halverwege Brandaris die pijn aan de poot heeft na een botsing. DSC voet de druk op en zit Tilburg op de hielen. Gelijk en één verschil blijft het verhaal tot het eind waarbij de Tilburgse billen soms samengeknepen moeten worden. Zeker als Massai een oliedomme stip veroorzaakt maar zijn heer deze mist. Ondertussen is Tilburg bezig het koppie te verliezen (de bronstige mannen voorop natuurlijk) en zijn incasseren, accepteren en communiceren moeilijke woorden binnen de eigen gelederen. Eindfase dan. Brandaris terug erin voor een statische rebound naast driemaal snelle miep miep. Feddinho weet met een mooi schot de winnende goal binnen te schieten. Pfff… één zwaluw maakt toch nog een beetje zomer.
Onze begeleider Anita, ons Juultje vindt die snelweg toch nog spannend, ziet alles met lede ogen aan. Wat zouden we graag nog willen horen hoe de evaluatie ’s avond thuis is geweest. Mogelijk kan dit bij de opmerkingen onder dit verslag geplaatst worden. Please! Tja… we krijgen de drie onderste van de standenlijst op een rij en hebben nu DSC achter de rug. Volgende week gaan we weer op pad, dan naar Twist. Afgelopen seizoen een taaie tegenstander met behoorlijk wat kwaliteiten. Dit seizoen heeft men echter nog maar 1 punt gevonden en zal het verlies met 14-5 bij SDO ook niet goed gevallen zijn. Ja, ik weet dat ik tegenstanders niet moet prikkelen. Sorry. Na een goed gesprek over onszelf reizen we komende zaterdag dus af naar Vlaardingen. Hopelijk kunnen we er gehakt van maken? Maar niets is zeker!
Oh ja… Capitana is ergens komende week klaar met haar quarantaine. Dat was ze na een paar dagen al wel lijkt mij maar dan is het echt. Hopen dat alle scharnieren nog soepeltjes draaien ghehe. En de stippen deze week… Muchacha kwam, zag en verloor. Goed dat ‘grote baas’ (zoals Franske hem noemt) het niet heeft gezien. Anders krijgen we weer 1001 van rare oefeningen te verduren die bij de Multifit thuis hoeren. Oeps, typefout. Brandaris… hier moet je ook echt eens iets aan gaan doen vent.
We stoppen ermee. Fijne week. Werk en studeer met plezier! Tot volgende week.
Tilburg 2.
