Ijsselvogels 1 – Tilburg 1
Na twee weken algehele malaise tegen onze vrienden van onder de rivieren mochten we weer eens een ritje de Maas over maken. Kijken of we daar wat beter in ons spel kwamen. Was inmiddels wel nodig, want als we nog uitzicht willen houden op iets van resultaat in deze poule dan mogen we niet nog meer punten morsen.
We kennen Ijsselvogels van voorgaande jaren. Een ploeg waar we in het verleden redelijk makkelijk van wisten te winnen, maar die niet vies is van een beuk of overtreding. Vorig jaar had de uitwedstrijd bij Ijsselvogels over het geheel gezien ongeveer net zoveel te maken met vrij worstelen als met Korfbal. Hopen dat het dit jaar iets meer op Korfbal leek, hoewel het weer al niet echt mee hielp: zo ongeveer heel Nederland was bedekt met een sluier van grijsheid, en we konden dan ook de hele dag regen verwachten. Het ideale weer voor een verschrikkelijke wedstrijd met weinig doelpunten en geen publiek.
Maar dat viel gelukkig mee. Ijsselvogels startte direct scherp en zette Tilburg op achterstand. Via goede afstandsschoten van de heren van Ijsselvogels werd direct een signaal afgegeven: de punten waren hier niet gratis op te halen. Gedurende de eerste helft kon Tilburg gelukkig repareren en met rust stond er een 10-10 tussenstand op het scorebord. Met dit weer tien doelpunten maken is op zich prima, 10 doorlaten is misschien wat veel van het goede. Moet gezegd dat vooral de heren in het eerste aanvalsvak van Ijsselvogels gewoon een prima wedstrijd speelden en een plaag voor de Tilburgse defensie waren.
Vervelend was wel dat er wederom een aantal vrij worstelaars op het veld stonden bij Ijsselvogels. Vooral in het eerste verdedigingsvak stond een ware kungfu vechter die werkelijk ieder duel van een overtreding voorzag. Op zich prima, als hier consequent op afgefloten wordt, maar helaas kreeg deze heer toch nog vrij veel ruimte van de (verder prima fluitende) arbiter van dienst. Mocht Nestor (met zijn volle 94 kilo) een keer met twee handen plat op de grond gooien, in z’n nek springen voor een rondje hobbelen en een stukje meeliften op z’n onderarm. Het was gezellig, zullen we maar zeggen. Ook onze lieve Magdalena ontkwam niet aan het worstelen en werd gestrekt tegen de grond aan gewerkt, wat zelfs tot de nodige emoties leidde.
Ach, eigenlijk is er op dat soort dingen maar één antwoord: een paar keer die bal erin gooien. En gelukkig was dat precies wat we deden vandaag. In het eerste deel van de tweede helft kon Ijsselvogels nog met pijn en moeite aanhaken, maar toen Bakkersvrouw en Ex on the beach los kwamen, was er voor Ijsselvogels geen houden meer aan. Geholpen door een ijzersterk spelende Sexy, die niet alleen z’n duels won maar ook lekker z’n kansen binnen prikte, werd Ijsselvogels in een korte periode in de tweede helft snel op achterstand gezet. Het laatste deel van de wedstrijd kon Frank en vrij uitgespeeld worden, wat leidde tot een 17-27 eindstand.
Prima, eindelijk weer eens een uitgesproken eindstand op het scorebord. Hadden we nodig! Met tien doelpunten verschil winnen van Ijsselvogels is gewoon hartstikke prima, hoewel gekanttekend dat het lange tijd écht een wedstrijd was, pas in het laatste kwart van de wedstrijd werd écht het verschil gemaakt.
Drijfnat van het veld af, geen mens te bekennen, geen bier te bestellen… Sja, er zijn gezelligere dingen in de wereld. Maar wel twee punten op zak. Dat is ook wel weer eens fijn.
Volgende week tegen Twist uit. Twist krijgen we zowel uit als thuis nog en met een verschil van vier punten tussen Twist en onszelf betekent dit dat we volgende week kunnen aanhaken of afhaken. Als we winnen hebben we alles nog in eigen hand, als we verliezen dan loopt Twist al voor de helft van de competitie uit naar een heel veilige marge. Dus, gas op die lollie!
Tilburg 1.
. Verder overigens leuke gast hoor 
