Opstelling:
Eerste aanval: Antoine, Martijn, Lieke, Quinty
Eerste verdediging: Fedde, Bram, Lianne, Lois
Het was een belangrijke wedstrijd. Ons doel is nog steeds in de middenmoot van de hoofdklasse-poule te eindigen en Fortuna was, gezien de stand (1 plaats boven ons) de te kloppen ploeg. In Delft had de D1 afgetekend gewonnen, dus met goede moed verscheen de D1 aan de start.
De start was flitsend. Uw verslaggever had nog nauwelijks plaatsgenomen of de eerste aanvalsactie van KVT trof al doel: de eerste doorloper was raak en zo scoorde Martijn de 1-0 binnen een minuut. Achteraf moeten we constateren dat het nog beter, of in ieder geval sneller, kon. Zie het verslag van de C1, broer Joris scoorde daar ook direct, maar daar wel binnen 4 seconden….
Fortuna was ook niet gek en scoorde snel tegen, in de derde minuut, 1-1.
Het bleek dat Fortuna de afgelopen periode ook niet stil had gezeten, ze waren over de hele linie duidelijk sterker geworden en, als de schijn niet bedriegt, was er mogelijk ook enige versterking aangerukt voor vandaag. Dat mocht de pret niet drukken, want na een mooie aanvalsactie kregen we terecht een strafworp toegekend. Helaas wist Martijn die niet te verzilveren. Gelukkig was Quinty er als de kippen bij om twee minuten later, in de 8e minuut, met een mooi schot, de 2-1 te scoren.
Na de vakwissel kwam Fortuna weer vrij snel op 2-2 en tot de rust vielen er nog twee doelpunten, Lian benutte een mooi kansje onder de korf (goed gezien!!), 3-2, maar voor rust kwam Fortuna fortuinlijk op de 3-3.
De rust werd door de tribune benut om een uitgebreide analyse te maken. De ploegen waren aan elkaar gewaagd, de D1 kon nog niet echt doordrukken. Ook kwam de heersende griepgolf ter sprake en natuurlijk werd ook uitgebreid over de gebeurtenissen in Egypte gesproken; dit alles was volgens de toeschouwers mogelijk van invloed op het spel van de D1. Duidelijk beter dan de afgelopen week, maar er moest nog wat meer gesjouwd (een sterke inhoudelijke technische korfbalterm) worden in het veld. Ja, nee, de tribune wist het allemaal wel!
Met frisse koppen en benen kwamen onze sterren weer uit de kleedkamer, met per persoon twee kopjes thee in de maag.
De tweede helft verliep kwa spel, behalve de slotfase, waarover dadelijk meer, ongeveer hetzelfde. Aan elkaar gewaagd, kort op elkaar en scoren uit kansjes. Er werd hard gewerkt, maar er kwamen niet zoveel kansen en zo ging het op en neer. Uiteindelijk was het eerst aan Fortuna om twee maal te scoren, en zo was het bij de vakwissel 3-5. In het laatste gedeelte van de wedstrijd was het opletten geblazen. Er werd fel gespeeld en in nog geen 10 minuten zouden 6 doelpunten gaan vallen. Alle begrip indien u er een gemist heeft, dat overkwam Uw correspondent immers ook. De strafworpen vlogen ons om de oren, natuurlijk allemaal terecht en ook nog terecht waren de meeste voor ons. In de 16e minuut benutte Bram een strafworp en in de 22e minuut deed hij het nog maar een keertje, dus toen was het 5-5. Goed zo Bram!, maar we tekenen graag aan dat het hele vak erg goed meedeed en daarmee Bram ook in staat stelde de strafworpen te veroorzaken en te benutten!
En dat alles met dus nog 3 minuten te gaan (degene die heeft opgelet weet: dus nog 4 doelpunten tegoed!!). Brullend van spanning gingen we de slotfase in. Bram kreeg een kansje, benutte die en met een schot(je) werd het 6-5. Iedereen op de banken natuurlijk! Direct daarna scoorde Fortuna de 6-6. In de allerlaatste minuut werd ons nog een strafworp toegekend, die Bram inschoot, 7-6. Iedereen haalde de Nederlandse vlaggen en Oranje wimpels al uit de tas, want de overwinning was binnen natuurlijk…….Maar helaas rekenden we buiten de waard. In de laatste seconden gooide een heer van Fortuna de bal met een slingerworp richting korf en zowaar ging ie erin. Dramatisch natuurlijk!!! Maar wel het mooiste doelpunt van de match.
Eindstand dus alsnog 7-7! Het kabaal was niet van de lucht. De wat over zijn toeren danwel boven zijn theewater zijnde coach van Fortuna werd door de scheids gelukkig tot bedaren gebracht. De tribune was even in opperste verwarring: wie had nu gewonnen of hadden we nu toch nog nipt verloren?. Gelukkig was de Voorzitter van de TC direct in staat ons nog even de basale regels van het spel uit te leggen: 7-7 betekende dat we gelijk hadden gespeeld! Aha!
Uw correspondent was er maar weer bij gaan zitten. Met klotsende oksels moet worden gezegd. Wat een druk, wat een spanning en dan een verslag moeten schrijven! Nee, laat mij maar aan het werk door de week, een stuk rustiger!!
Uitgebreid is uitgebreid nagepraat. Ook de vulkaanuitbarsting op IJsland (u weet het natuurlijk uit het blote hoofd: de vulkaan Fimmvorduhals bij de gletsjer Eyjafjallajokull) kwam nog voorbij en het was niet ingewikkeld het verband te leggen tussen die uitbarsting en de slotfase van de wedstrijd.
Onze sterren hebben erg hun best gedaan. Jammer genoeg net niet gewonnen. Op naar de volgende wedstrijd en dan zijn we er met zijn allen weer bij!
Jasper
Klik hier voor alle wedstrijdfoto's (Angélique de Greef)
