Verslag SDO – KVT F1, 10 december 2011
Om kwart voor 9 was het complete F1-team op de parkeerplaats bij KVT aanwezig. Iedereen was er klaar voor. Eens kijken of het rat- en raafspel zijn vruchten tijdens deze topper (de nummers 1 en 2 tegen elkaar) af zou werpen. De TomToms werden ingesteld en na net iets meer dan 47km waren we op plek van bestemming. Tijdens het warm schieten, werd al duidelijk, dat de F1 niets aan het toeval over wilde laten. Er werd met scherp geschoten en de doorloopballen werden met uiterste precisie uitgevoerd. Ook het publiek had er zin in. De stemming was positief, al herinnerde Remco de anderen even aan de uitschakeling van Ajax in de Championsleague. Een strenge blik van Esther zorgde ervoor, dat het taalgebruik van de mannelijke supporters enigszins werd aangepast. De wedstrijd kon beginnen. Ook op het andere veld werd een titanenstrijd gestreden, onder bezielende leiding van coach Marieke.
Jesse was vandaag de aanvoerder. Als aanvoerder voerde hij de bijbehorende taken prima uit. Samen met Yonne stond hij de eerste 10 minuten reserve. De anderen (Dymas, Tessa, Pim en Anton) gingen proberen een goede basis voor het verloop van deze wedstrijd te leggen. De eerste 4 minuten was het aftasten. Er werd goed verdedigd, geschoten en vrijgelopen. Na 4 minuten was het raak: Anton schoot KVT op een 0-1 voorsprong. SDO nam de bal weer in het midden uit. KVT onderschepte de bal vrijwel onmiddellijk. De bal ging weer naar Anton en flitsend scoorde hij de 0-2. De basis was gelegd, maar zou het genoeg zijn? Pim probeerde van bijna 25 meter te scoren; helaas kwam hij net te kort. Dymas had gisteren frietjes gegeten en jammer genoeg gleed de bal in scoringspositie uit zijn handen. Met nog 48 seconden op de klok scoort Anton de 0-3. Wat een kanjer! De eerste 10 minuten zijn voorbij. Het publiek kon rustig adem halen.
In de tweede 10 minuten gingen Dymas en Anton naar de reservebank. Onze topschutter naar de bank; was dit een tactische keuze van onze coach? Het fluitsignaal klonk. Er werd goed verdedigd over en weer. Na een mislukt schot van Pim en twee pogingen tot doorlopers van Jesse miste SDO op een haar na de 1-3. Op de tribune roerde zich het thuispubliek. Met nog 2 minuten te gaan, scoort Pim zijn eerste doelpunt van de wedstrijd: 0-4. Binnen een halve minuut scoorde SDO de verdiende 1-4. Ze gaven zich zeker nog niet gewonnen. Pim scoorde nog een keer maar werd door de tegenstander uitstekend verdedigd. Het fluitsignaal voor de rust klonk: 1-4.
Na een verdiende (korte) pauze begonnen het derde kwart Pim en Tessa op de bank. Al vrij snel miste SDO een open kans. De verdediging van Tilburg werd op de proef gesteld. Ook Tilburg schoot en schoot en schoot, maar de bal wilde aan deze kant niet vallen. Op de tribune werd natuurlijk weer gesproken over het bekende glasplaatje. Zou ook bij korfbal de regel gelden: “Als hij aan de ene kant niet valt, dan valt hij aan de andere kant.”? Het antwoordt daarop is “ja”! Strafworp voor SDO, omdat Tilburg niet juist verdedigde. Met nog 3 minuten te gaan werd keurig de 2-4 binnen geschoten. De 3-4 lag na een minuut ook al in het mandje. De spanning keerde weer helemaal terug in de wedstrijd. Gelukkig maakte Jesse een halve minuut voor tijd voor Tilburg nog de 3-5. Er was weer ruimte om te ademen. Vlak voor het verstrijken van het 3e kwart kreeg SDO nogmaals een strafworp. Hun specialist legde aan en miste op een haar. De scheidsrechter floot; het 3e kwart was ten einde. De stand: 3-5.
Het vierde kwart werden 10 minuten die in Veldhoven en omstreken niet snel vergeten zullen worden. Jesse en Yonne gingen weer op de bank zitten. De overige 4 zouden dit kwart voor een spetterende show gaan zorgen.
De scheidsrechter floot en na 12 seconde scoorde Anton de 3-6. Een schitterende aanval. Het ging van tik-tik-tik-binnen! Nog 7 minuten te gaan en Anton scoort al zijn 5e doelpunt (3-7). Nog in dezelfde minuut gooide hij ook de 3-8 binnen. Het is maar goed, dat er weinig scouts voor het Nederlands team in de zaal aanwezig waren, want anders waren we Anton na deze wedstrijd zeker kwijt geweest. Wellicht heeft ook zijn snelle kapsel iets te maken met het gemak waarmee hij scoort? Nog 5 minuten te gaan en ook Dymas laat van zich horen. Met een perfect afstandsschot laat hij de 3-9 noteren. Enkele ogenblikken later schiet Dymas van nog verder weg de 3-10 binnen. De blikken van de toeschouwers van SDO spraken boekdelen. Hier viel niets tegen te beginnen. Met nog 26 seconden op de klok scoort Anton, schitterend achteruit stappend/hangend de 3-11. Wat een geweldige techniek. Je kunt duidelijk zien, dat de trainingen van Petra en Esmée bijdragen tot deze successen. Het applaus van het publiek hield nog minuten aan. Helaas bleef de wave na het vijfde stoeltje hangen. Op het andere veld had coach Marieke ook met 3-1 gewonnen.
In de strafworpenserie hielden KVT en SDO elkaar in evenwicht. Er werd door beide teams 2 keer gescoord. Dymas en Anton namen de Tilburgse treffers voor hun rekening.
Het publiek had een geweldige wedstrijd gezien en het team keerde met 2 welverdiende punten terug naar Tilburg.
Rudolf van Kuringe, vader van Jesse
