De wedstrijd in Eindhoven zou om 10.00 uur beginnen en daarom was de F1 om 8.45 uur op de parkeerplaats bij KVT aanwezig. Na een voorspoedige rit kwamen we bij de Tempel aan. In de zaal waren ze nog bezig met hockey. Zou dit nadelige gevolgen kunnen hebben voor onze voorbereiding? Bij winst zou de F1 nu al kampioen worden, dus we konden eigenlijk niets aan het toeval overlaten. Om 10.00 konden we toch gelukkig het veld op en na 2 verschillende yells kon de F1 aan de slag. Deze keer was Jesse de aanvoerder. Na een begroeting van de tegenstander en de scheidsrechter klonk het eerste fluitsignaal. Dymas en Tessa stonden de eerste 10 minuten aan de kant.
Al na 59 seconden scoorde Jesse de 0-1. 38 Seconden later mikte Anton de 0-2 binnen. En na 2 minuten en 5 seconden legde Jesse de 0-3 in het mandje.
Als dit zo door zou gaan, zou ondergetekende niet genoeg hebben aan 1 pen. Gelukkig heeft Harry (de vader van Anton) altijd een grote verzameling pennen bij zich.
Na 2 minuten en 15 seconden kreeg de F1 van PSV versterking. Na overleg van beide coaches mocht PSV met 5 kinderen in het veld spelen. Voor onze F1 een uitstekende gelegenheid om het overnemen van een speler goed te oefenen.
Na 4 minuten en 48 seconden viel (ondanks de numerieke meerderheid van PSV) de 0-4 binnen. Wederom was Anton de trefzekere schutter. Op 3 minuut 33 voor het einde van de eerste 10 minuten scoorde Anton de 0-5. Het kampioenschap kon de F1 eigenlijk niet meer ontglippen. 32 Seconden voor het einde kwam dan toch het eerste schot van PSV. Helaas werd daarbij alleen de onderkant van de korf geraakt. Fluitsignaal: de eerste 10 minuten waren voorbij.
In het tweede deel gingen Anton en Pim naar de kant. Ondanks de 5e man van PSV konden zij niet goed een aanspeelpunt vinden. Het spel verliep traag; de bal werd vaak lang gewoon maar vastgehouden ... KVT sukkelde een beetje in slaap. Gelukkig ging bij Jesse op tijd de wekker en na 7 minuut 29 scoorde hij dan ook de 0-6. Niet veel later deed ook Dymas een duit in het zakje. Hij scoorde de 0-7 voor Tilburg. Met nog een paar seconden op de klok probeerde Jesse nog een afstandsschot; helaas net geen doelpunt. De ruststand werd daarmee op 0-7 bepaald.
In het derde bedrijf bleven Jesse en Yonne aan de kant. Na 3 minuut 14 pakte Dymas een rebound en daaruit wist hij prachtig te scoren. De stand liep op naar 0-8. De spelers van KVT besloten niet meer zo fanatiek te verdedigen, om de tegenstander de gelegenheid te geven over te gooien. Anton kon het even niet laten; hij onderschepte de bal en flitsend legde hij de 0-9 binnen. Helaas werd er in deze 10 minuten niet meer gescoord. Er werd iets te weinig overgespeeld; de mannen wilden allemaal een graantje meepikken en probeerden soms van grote afstand te scoren. Bij iets meer rust en het uitspelen van de kansen waren er wellicht nog meer mogelijkheden gekomen.
De laatste 10 minuten. Dymas en Tessa zaten op de reservebank. Al na 42 seconden scoorde Jesse met een afstandsschot de keurige 0-10. We zaten in de dubbele cijfers! Daarna zakte de concentratie een beetje weg. Het leek Tilburg zich een beetje aan het spel van de tegenstander aanpaste. Gelukkig scoorde Pim 5 minuten voor het einde zijn eerste doelpunt: 0-11. Om aan te geven hoe de verhoudingen lagen: op 3 minuut 42 voor het einde van de wedstrijd schoot PSV pas voor de 2e keer op de korf van Tilburg. De bal was een metertje te laag. Op 3 minuten voor het einde pikte Anton nog een doelpuntje mee en op 2 minuten voor het einde scoorde hij (dank zij een keurige aangooi van Yonne) de 0-13. Ook Pim scoorde nog een keer en bepaalde daarmee de eindstand op 0-14.
De F1 van KVT is KAMPIOEN. Uit 8 wedstrijden hebben ze nu 16 punten (ongeslagen!) en daardoor kan de concurrentie niet meer langs zij komen.
De strafworpenserie werd ook in het voordeel van Tilburg beslist: 1-5.
Na het douchen en een glaasje drinken reden we weer terug naar Tilburg. Bij KVT wachtte een grote verrassing. Petra had 2 mooie taarten gemaakt en daarmee hadden onze kids verdacht weinig moeite. Ze smaakten voortreffelijk. Toen gebeurde er iets vreemds. Er kwam een man binnen (hij had een bekend gezicht, maar ik kon het niet goed thuisbrengen) en lokte de spelers van onze F1 als een echte rattenvanger van Hamelen mee naar de nooduitgang. Wat stond ons te gebeuren? In een flits kwamen onze kids tevoorschijn en voordat Petra en Esmee het wisten stonden ze met kleren aan onder de douche. Wat een toestand. Gelukkig had Petra een regenjas aan en het “bitchy” shirt van Esmee was volgens mij ook waterafstotend. Gelukkig kon iedereen er hartelijk om lachen. Bij navraag bleek de man met dit idee de vader van Dymas te zijn. Hij wilde graag 1 keer in zijn leven de winnende coaches onder de douche zetten, omdat hij dit zelf in zijn loopbaan waarschijnlijk nooit zou kunnen meemaken.
Aan de spelers van KVT F1: allemaal ontzettend gefeliciteerd met het behalen van het kampioenschap. We moeten nog 2 wedstrijden en gaan gewoon dit jaar ongeslagen afsluiten, toch?
Ik heb van jullie spel genoten en hoop nog vaak bij jullie wedstrijden van de partij te zijn.
Een neutrale toeschouwer ...
Klik hier voor kampioensfoto's (Fam. Jacobs).
top.. F1 coaches en VOORAL SPELERS GEFELICITEERD
Heb ik toch de kampioenswedstrijd kunnen beleven. PS. ik had stiekem al een keer in die "glazen bol" gekeken ghehe
