Ik wil beginnen met een excuus. Het is weer een verslag dat komt als er iets leuks, zeg maar geweldigs, is gebeurd. Maar het is te mooi om voor ons zelf te houden.
Het is inmiddels bekend, Arthur en ik trainen niet voor de winst. Wij trainen en spelen wedstrijden om er van te leren. Als je veel leert komt de winst vanzelf.
Afgelopen seizoen hebben we het team zien groeien. Groeien op alle aspecten van het korfbal. “Zien, denken, doen” en aanpassen als het veranderd, waarom/hoe/wanneer, schot/scoringsgericht korfballen door alle 4 de aanvallers, verdedigend de druk opbouwen met zicht op de bal, en alle andere onderdelen.
Wij hebben doelen voor ogen en uiteindelijk meet je dat toch in de stand van de competitie. Afgelopen jaar zijn we DKB al 3x eerder tegengekomen. We hebben al gewonnen, gelijkgespeeld en verloren. En toch zien we dat wij beter zijn dan zij.
Wij hebben ons vastgehouden aan het doel: beter worden, veel leren. Zonder specifiek op de tegenstander te trainen.
In de senioren moet je het hebben van schoten. Heel veel kans op doorlopers heb je er niet. Vandaar dat wij schotgericht denken. Maar er moet wel een dreiging naar binnen zijn. Anders heeft de tegenstander maar 1 ding te doen. Op het moment dat hij niet meer weet wat hem te wachten staat komt het op kwaliteit aan. Wij spelen een afwisselend dynamisch spel en zij kunnen het niet volgen. Die dreiging naar binnen is in de afgelopen training weer even aan bod gekomen. En dan meteen in de wedstrijd toepassen……GROTE KLASSE!
Naast dynamiek zat er ook tempo in. Het tempo van de bal lag erg hoog. Steeds stond er weer iemand op de juiste plek vrij. (note: je hoeft daar niet voor te racen. 1 stap over de rug van de tegenstander de diepte in en je staat ook vrij.) Dat moet gedaan worden in de goede richting en vervolgens gezien worden. Als iedereen dan uitkomt op een plek waar je een kans krijgt weet de tegenstander niet meer waar die het zoeken moet.
We hebben een training gehad waarbij iedere speler aan het team moest uitleggen waar hij-zij goed in is. De speler zelf heeft de aanvalslijnen aan het vak uitgelegd. Zo ziet iedereen dat elke positie een nut heeft zodat de ander een scoringskans krijgt. Zo weet ook het hele vak wat de ander nodig heeft.
In deze wedstrijd was iedereen strijdlustig, gedreven en alles viel op z’n plek. Dat zie je dus in de stand.
Tilburg C TWEE eindigt in hun poule boven alle C EEN’s van Zuid! We hebben geen taart gekregen, maar wel verdient!
Ymke
